Słońce – Ewolucja plam 3664 i 3697 na przestrzeni kilku miesięcy, 1 lipca kolejny raz plama znajdzie się w miejscu, gdzie nastąpił potężny wyrzut plazmy w stronę Ziemi, a po nim ekstremalnie silna burza GM z 11 maja

Na szerokości, na której występuje najwięcej plam słonecznych – po obu stronach równika – fotosfera Słońca przesuwa się dookoła w 27 dni i około 8 godzin, czyli podobnie do prędkości obiegu syderycznego Księżyca. Poniższe zdjęcia to magnetogramy z satelity SDO przesunięte co 27 dni i 8 godzin (27d8h). Kolejny raz plama 3697 znajdzie się w tej samej pozycji 1 lipca 2024 r. o 21:00 UTC, jeśli nie nastąpi przesuniecie.

Czas zdjęcia z 8 maja (na górze, drugie od prawej) ustawiony jest na moment bardzo silnego rozbłysku klasy X1.0 z plamy 3664 z potężnym wyrzutem plazmy (CME) w stronę Ziemi. To ten wyrzut plazmy był największy z kilku, jakie wtedy wystąpiły i doprowadziły do tej ekstremalnie silnej burzy geomagnetycznej, która rozpoczęła się 10 maja około 16-tej czasu w Polsce, trwała całą sobotę 11 maja, a zakończyła 12 maja około 6-tej rano.

Tak wyglądała burza GM

Informacje z tym związane:

Słońce – Wyjątkowo duża aktywność wystąpiła w środę, suma energii rozbłysków była największa od 7 lat i wyniosła 981 uW/m2, w ciągu doby wystąpiły 3 rozbłyski klasy X oraz M9.9

Silna burza geomagnetyczna może wystąpić w nocy z piątku na sobotę, Słońce wygenerowało kolejny bardzo silny rozbłysk klasy X2.3 na 24 stopniu zachodnim

Piękna zorza polarna w wyniku ekstremalnie silnej burzy geomagnetycznej G5

Dobowe przesunięcia plam słonecznych

Na szerokości geograficznej, na której mamy większość plam, fotosfera przesuwa się z prędkością 90 stopni na tydzień (około 13 stopni na dobę).

Poniżej ułożenie plam z zaznaczonymi przesunięciami w momencie rozbłysku.

Moment rozbłysku klasy X1.0

27d8h później

Poniżej moje pomiary magnetometryczne 9-13 maja

Magnetometr i wyliczona energia drgań magnetycznych z uśrednieniem minutowym dla trzech osi.

_{Źródło: LosyZiemi.pl}