Na wschodzie tarczy Słońca, tuż pod równikiem pojawiła się dość aktywna plama słoneczna. Prawdopodobnie otrzyma numer 2797.
Między 23 – 24 styczna plama znajdzie się w pozycji na wprost Ziemi. Tak jak już Wam pisałem, od 20 stycznia plamy na wschodzie mogą zwiększać swoją aktywność.
Widok plamy na długości 19.5 nm z satelity STEREO Ahead:
Na około 25 stopni przed aktywną plamą (około 2 dni) zaczyna się tworzyć mała dziura koronalna, która jeśli przetrwa, to na wprost Ziemi znajdzie się w tym właśnie czasie, kiedy będziemy mieli kolejne oddziaływanie magnetyczne o którym pisałem, czyli 21 stycznia. Oddziaływania planet na Ziemię i na Słońce mają podobny mechanizm, tylko inaczej to obserwujemy.
Dziura koronalna – ciemniejsza strefa na długości fali 19.3 nm
Kometa z grupy Kreutza
Grupa komet muskających Słońce, których peryhelium orbity znajduje się tuż przy fotosferze Słońca. Tak niewielka odległość od Dziennej Gwiazdy powoduje, że zdecydowana większość komet tej grupy ulega całkowitemu wyparowaniu. Nazwa tej grupy komet pochodzi od niemieckiego astronoma Heinricha Kreutza, który jako pierwszy wykazał w 1888 roku, że komety z tej rodziny są ze sobą powiązane.
Komety Grupy Kreutza powstały pomiędzy III a XII wiekiem n.e. w wyniku kolejnych rozpadów jednej dużej komety, która pojawiła się w bliskiej okolicy Słońca. Prawdopodobnie rozmiary jądra komety sięgały około 30 km. Komety Grupy Kreutza są najliczniejszą częścią komet muskających Słońce; stanowią aż 90% komet obserwowanych przez sondy SOHO i STEREO. Przykładami komet z tej grupy są: Wielka Kometa Marcowa 1843, Wielka Kometa Wrześniowa z roku 1882, Kometa Ikeya-Seki czy C/2011 W3 (Lovejoy). Źródło: WikiPedia.
Aktualizacja 21 stycznia, 12:25
Jednoczesny wyrzut plazmy na wschodzie i na zachodzie tarczy Słońca.
Plamy i dziura koronalna
Aktualizacja 20 stycznia, 19:05
Zwiększa się aktywność plam.
Aktualizacja 19 stycznia, 2:40
18 stycznia
