Poniżej znajdują się wykresy z 5 dni pomiarów magnetometrycznych w osi pionowej Z, jest to pomiar drgań pochodzących z jonosfery, a powstałych na skutek oddziaływań magnetycznych w przestrzeni kosmicznej.

Od wielu lat prowadzę pomiary magnetometrem przy próbkowaniu 75 Hz, z tego wyliczam również energię drgań dla każdej sekundy pomiarów (niebieskie wykresy – uśrednienie minutowe).

Oprócz pomiarów magnetometrem prowadzę stałe pomiary do 24 kHz, a skanuję co jakiś czas do 2 GHz, żeby znaleźć cechy wspólne zmian podczas różnej siły burz geomagnetycznych, a także przy bezpośrednim oddziaływaniu plam słonecznych i dziur koronalnych.

Pomiary częstotliwości składowych ziemskiego pola magnetycznego z ostatnich 8 dni – Szybka transformacja Fouriera

Zwróćcie uwagę na poniższych wykresach na zmiany, jakie występują w kolejnych dniach pomiarów. Wynikają z przesunięć w polu magnetycznym dookoła Ziemi – na skutek zmian pozycji planet oraz aktywności samego Słońca.

Jak będziecie aktywni w komentarzach, to będę więcej Wam pisał, a jonosfera jest naprawdę wyjątkowo ciekawa. Wszyscy dokonują pomiarów od 1 MHz, a bardzo dużo dzieje się na tych niższych częstotliwościach.

Na poniższych wykresach poszukajcie cech wspólnych.

Żółte wykresy to bezpośredni pomiar, uśredniony minutowo – 1440 uśrednień, gdzie każde uśrednienie dotyczy 4500 pomiarów.

Czekam na Wasze ciekawe wnioski w komentarzach.

Poniżej znajdują się wykresy z 5 dni pomiarów w osi Y (wschód-zachód)

Średniej siły szczyty oddziaływań magnetycznych wystąpią 7 i 10 września, silniejsze 5, 9 i 11 września

Poniżej energia drgań magnetycznych dla osi Z

Poniżej energia drgań magnetycznych dla osi Y

Zegar dobowych oddziaływań magnetycznych planet.

 

Źródło: LosyZiemi.pl